☄☄ බුකියේ ප්‍රචලිත වූ..බැංකුව "නිදි යහන" කරගත් කතාවේ ඇතුල් පැත්ත☄☄

ශික්‌ෂණයක්‌ නැති මිනිසුන් සහිත රටකට අලුත් තාක්‍ෂණය ලැබීම වඳුරෙකුට දැලිපිහිය ලැබුණා වැනිය. දැන් ඒ කාලකණ්‌ණි අත්දැකීම අපි විඳිමින් සිටින්නෙමු. මන්ද අප සමාජයේ තරුණ වැඩිහිටි බහුතරය දකින, කරන හැම දේම අත රැඳි ජංගම දුරකථනයෙන් ඡායාරූපගත කරන්නේය. එසැණින් අතිශය පුද්ගලික කාරණා පවා විලිලැඡ්ජාවකින් තොරව අන්තර්ජාලයට මුදාහරින්නාහ. සියදිවි නසාගැනීමට තැත් කරන අයුරු දැක්‌වෙන වීඩියෝ දර්ශන අන්තර්ජාලයට මුදාහැරීමට තරම් අප සමාජයේ ඇතැම් පිරිස්‌ උමතු රෝගීන් බවට පත්ව සිටින්නාහ.
පසුගිය දිනවල මස්‌ වැද්දන් කිහිපදෙනකු විසින් සතුන් මරා, මස්‌ කරන අයුරු දැක්‌වෙන ඡායාරූප පෙළක්‌ මුහුණු පොතේ සැරිසරන අයුරු දැක අපි කම්පනයට පත් වීමු. ඒ මස්‌ වැද්දන්ගේ තිරිසන්කම ප්‍රදර්ශනය කර තිබුණේ කිසිදු බිය, සැකයකින් තොරව උන්ගේ ඡායාරූප ද සහිතවය. ඒ මස්‌ වැද්දන් සමාජයට ප්‍රදර්ශනය කරමින් තිබුණේ උන්ගේ හැදියාවේ මන්දබුද්ධිකකමේ ස්‌වභාවයයි. එහෙත් ඉනිදු ලෝකයාට ඒත්තුගැන්වෙන්නේ අප සමාජයේ ම්ලේච්ඡත්වයයි. ගෝත්‍රික ස්‌වභාවයයි. මුහුණු පොතෙන් ඒ තිරිසන් ඡායාරූප පෙළ මැකී යන්නටත් මත්තෙන් තවත් ලිංගික දර්ශන සහිත රහසිගත වීඩියෝ පටයක්‌ අන්තර්ජාලයට මුදාහැරිණි. මේ වන විට අන්තර්ජාල සැරිසරන්නන්ගේ ‘කටගැස්‌ම’ බවට පත්ව තිබෙන්නේ ඒ වීඩියෝ පටයයි. තිරිසන් සතුන් මරා ප්‍රසිද්ධ කරන මස්‌ වැද්දන්ගේ ම්ලේච්ඡත්වයයි, මේ ලිංගික දර්ශන සහිත වීඩියෝ පටය අන්තර්ජාලයට මුදාහළ තිරිසනාගේ මානසිකත්වයයි දෙකම එකය. උමතු සල්ලාලයකු විසින් අන්තර්ජාලයට මුදාහළා වීඩියෝ පටය නරඹා ප්‍රීතියෙන් කුල්මත් වන මිනිසුන් ද අප අතර සිටින්නේය. එහෙත් මේ වීඩියෝ පටය දැකීමෙන් අපගේ සිතේ හටගන්නේ ජීවත් වන සමාජය ගැන දුකකි. මේ ඒ දුක හිතෙන කතාවය.

කතාව පෙළගැසෙන්නේ එක්‌තරා පෞද්ගලික බැංකුවක සිටය. වාර්තා වන අන්දමට එකී බැංකුවේ ජ්‍යෙෂ්ඨ බැංකු සහකරුවකු සහ ලිපිකාරිණියක්‌ ප්‍රේමයෙන් බැඳෙන්නාහ. කාලය ගෙවී යන විට සීමා මායිම් වැට කඩුලු සිඳී බිඳී යන තරමටම ඔවුන්ගේ ආදරය මෝරා වැඩිණි. අවස්‌ථාවක්‌ ලද සැණින් ඉන්න හිටින තැන ද අමතක කරමින් ආදරයෙන් වෙළුණේa උමතු ප්‍රේමවන්තයන් ලෙසය. සතිඅන්තයේ සෙනසුරාදා ඔවුන්ගේම දිනය විය. මන්ද එදිනට බැංකුවේ වැඩ කරන සේවකයන් අඩුය. ගනුදෙනුකරුවන්ගේ පැමිණීම ද අඩුය. එහෙයින් මේ ප්‍රේමවන්තයන් දෙදෙනාට රිසි සේ පෙම් සුව විඳීමට අවස්‌ථාව සැලසිණි. ලැබූ අවස්‌ථාවෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගත් ඔවුහු රාජකාරි කරන ස්‌ථානයේදී පවා සිප වැළඳගැනීම්වලින් ඔබ්බට ගොස්‌ ලිංගිකව එකතු වීමට ද පසුබට නොවූහ. දිනක්‌ නොව, දෙකක්‌ නොව, කාලයක්‌ම මේ දෙදෙනා රාජකාරී ස්‌ථානය තුළදීම බොහෝ වෙලාවක්‌ ලිංගිකව එකතු වූහ. ලිංගිකව එකතුවීම නැවත, නැවත රසවිඳීමට තරම් උන්මත්තකයකු වූ ප්‍රේමවන්තයා ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් තම ජංගම දුරකථනයේ පටිගත කළේය. වරක්‌ නොව, කිහිප වරක්‌ම පෙම්වතිය සමඟ ලිංගිකව එක්‌වීම වීඩියෝගත කරමින් නැවත රස විඳ මකා දැමුවේය. ගල් පර, නොතකමින් ඔවුන්ගේ ප්‍රේමය ද ගලා ගියේය.
ටික කාලයක්‌ යන විට ඔවුන්ගේ ප්‍රේමය රාජකාරී ස්‌ථානයට ද රහසක්‌ නොවිණි. එහෙත් ඔවුන්ගේ හැසිරීමේ අවිනීතකම නිසා ප්‍රේමයේ නාමයෙන් පෙම්වතියට රාජකාරි ස්‌ථානයට සමුදෙන්නට සිදු වූවාය. එහෙත් ප්‍රේමවන්ත ජ්‍යෙෂ්ඨ බැංකු සහකරුවා සුපුරුදු ලෙස රාජකාරිය කරගෙන ගියේය. පෙම්වතිය තම කාර්යාලයෙන් සමුගෙන යැම ඔවුන්ගේ ආදරයට ද බාධාවක්‌ නොවිණි. බාධක අතරින් ඔවුන්ගේ ප්‍රේමය ගලා ගියේය. කාලය ද ගෙවී ගියේය. දිනක්‌ ප්‍රේමවන්තයාගේ සුපිරි පන්නයේ ස්‌මාර්ට්‌ ෆෝන් එකේ දෝෂයක්‌ ඇති විය. ඔහු තම ජංගම දුරකථනය අලුත්වැඩියා කරගැනීමට ජංගම දුරකථන අලුත්වැඩියා කරන ස්‌ථානයකට භාර දුන්නේය. එකී සේවා ස්‌ථානයේ කාර්මිකයා දුරකථනය අලුත්වැඩියා කිරීමෙන් ඔබ්බට ගොස්‌ දුරකථනයේ මකා දමා තිබූ සියලු දෑ මෘදුකාංගයක්‌ මගින් නැවත ලබා ගත්තේය. දුරකථන කර්මිකයා ද මානසික ලෙඩෙකි. ඔහු දුරකථනයේ තිබූ ලිංගික දර්ශන සහිත වීඩියෝ පට සියල්ලම තම සන්තකයට ගත්තේය. විටින්, විට එම වීඩියෝ පට නරඹමින් කාලකණ්‌ණි වින්දනයක්‌ ද ලැබුවේය.

මේ සිද්ධි දාමයට අවුරුදු දෙකකටත් වඩා වයසය. එහෙත් මේ වීඩියෝ දර්ශන දුරකථන කාර්මිකයාගේ හිතවතුන්ට දිනෙන් දින අලුත් විය. ඔවුන් එය නරඹා ප්‍රීතියෙන් කුල්මත් විය. මිතුරන් අතර පමණක්‌ව තිබූ වීඩියෝ දර්ශන මීට සති දෙකකට ඉහතදී කුල්මත් වී සිටි කාගේ හෝ උමතුව උච්ඡත්වයට ගොස්‌ වීඩියෝ පට සමාජ ජාලයකට මුදාහැරිණි. ගත වූයේ මොහොතකි. ‘නිල් චිත්‍රපටයක්‌’ වැනි වීඩියෝ පටය ‘උණු කැවුම්’ සේ අන්තර්ජාලය පුරා ප්‍රසිද්ධ විය.
ලිංගික ආශාවන්ගෙන් මත් වී ‘පිස්‌සු නැටූ’ බැංකු නිලධාරියාට මෙන්ම ඔහුගේ ප්‍රේමවන්තියට හීන් දහඩිය වැටුණේ අන්තර් ජාලය ඔස්‌සේ තමන්ගේ රුව සහිත අසභ්‍ය දර්ශන සහිත වීඩියෝ පටය දකින විටය. ඒ මොහොත වන විටත් ඔවුන් පරක්‌කුය. වීඩියෝ පටය අන්තර්ජාලයේ අහුමුලුවලට රිංගා අවසානය. ලිංගික දර්ශන නරඹා සතුටු වන ඇතැම් පිරිස්‌ එම වීඩියෝ පටය ආරක්‍ෂිතව සඟවාගෙන ද අවසානය. සිද්ධියට අදාළ පෙම්වතුන් දෙපළගේ ‘ෆේස්‌ බුක්‌’ ගිණුම ද අක්‍රීය වී ඇත. ඔවුන්ගේ ජංගම දුරකථනය ද විසන්ධි විය. සිද්ධියට අදාළ තරුණිය සහ තරුණයා සමාජයට මුහුණදී ගැනීමට නොහැකිව නිවාසවලින් අතුරුදන්ව ඇති බව දැනගන්න ලැබේ. ප්‍රේම වෘතාන්තය අවසාන වන්නේ එසේය.
ලිංගිකත්වය යනු මැජික්‌ එකක්‌ නොවේ. ලිංගික තෘප්තිය යනු මනුෂ්‍ය සහජාශයකි. එහෙයින් වැඩිහිටි දෙදෙනකුගේ කැමැත්ත මත ලිංගිකව එකතුවීම සමාජයේ ගර්හාවට ලක්‌ කිරීමට කිසිවකුට අයිතියක්‌ නැත. එහෙත් සංස්‌කෘතික මිනිසුන් වනචරකමේ නොයෙදෙති. තැනක්‌ නොතැනක්‌ නොමැතිව තම රාජකාරී ස්‌ථානයද කම් සැප විඳීමට තෝතැන්නක්‌ කරගන්නේ නම් එය මානසික විකෘතියකි. තමන් කරන ලිංගික ක්‍රියාකාරකම් පටිගත කරමින් නැවත රසවිඳීම ඒ මානසික විකෘතියේ දිගුවකි. එමෙන්ම මේ දෙපළ මහ මඟ පේව්මන්ට්‌ටුවේ අවකෙළි කරන ආතක්‌ පාතක්‌ නැති දෙදෙනකු ද නොව, සමාජයේ දැනුම් තේරුම් ඇති යුවළක්‌ විය යුතුය. එසේ නොවෙන්න ප්‍රසිද්ධ බැංකුවක විධායක නිලධාරියෙක්‌ මෙන්ම බැංකුව ලිපිකාරිණියක්‌ වීමට ද නොහැකිය. එහෙයින් මේ සිද්ධියට සම්බන්ධ පෙම්වතුන් දෙපළ කළ වරදින් නිදොස්‌ කළ නොහැකිය. එමෙන්ම සිද්ධියට සම්බන්ධ තරුණිය ආශාවන්වල වහළියක්‌ වීමට පෙර තමන් කරන ක්‍රියාවේ බරපතලකම ගැන මොහොතක්‌ සිතුවා නම් අද මෙවැනි ඉරණමකට මුහුණපාන්නට සිදු නොවන්නීය. එමෙන්ම උමතු ලිංගික ආශාවන් සන්තර්පණය කරගැනීමට රාජකාරී ස්‌ථානයේ රාජකාරී වේලාව තුළ තම සේවිකාව පාවිච්චි කළ බැංකු නිලධාරියාට මේ වන විටත් සමාජයෙන් දඬුවම ලැබී හමාරය. එහෙත් මේ ඔහුට පමණක්‌ උරුම හරුපයක්‌ නොවේ. මෙරට බොහෝ රාජ්‍ය, පෞද්ගලික ආයතනවල ඉහළ නිලධාරීන් අතින් සේවිකාවන්ට සිදු වන කුපාඩිකම් එමටය. එහෙත් ඒ කුපාඩිකම්වල දිග, පළල තේරුම් යන්නේ දෙයක්‌ වැරදුණුq විටය. ඔවුන් දෙපළ පමණක්‌ නොව, මේ සිද්ධියත් සමඟ අදාළ බැංකුවේ සියලු සේවකයන් මේ වන විට සමාජයේ ගර්හාවට ලක්‌ව සිටින්නාහ. සිද්ධිය දැන සිටින්නන් එකී බැංකුවේ සේවිකාවන් දෙස බලන්නේ අමුතු විදිහටය. මේ සිද්ධියට අදාළ පෙම්වතුන්ගේ ඥාතීහු සමාජයට මුහුණදීමට නොහැකිව සිටින්නාහ. මේ සියලු ගැටලුවලට වගකිව යුත්තේ වළලා දමා තිබූ කුණු කන්ද ඇවිස්‌සූ පහත් ලිංගික ආශාවන්ගෙන් පෙළෙන උන්මත්තක දුරකථන කාර්මිකයාය. සමාජය ඉදිරියේ ගල් ගසා මරා දැමිය යුත්තේ ඒ කාලකණ්‌ණියාවය.
එහෙත් අප මේ අත්විඳිමින් සිටින්නේ ජීවත් වෙමින් ඉන්නා කාලයේ වරදය. මේ හෙළිදරව් වන්නේ රටේ මිනිසුන්ගේ ගෝත්‍රික සිතුම් පැතුම්වල ස්‌වරූපයයි. එහෙත් මේ කිසිවක්‌ අහම්බයක්‌ නොවේ. ඔවුන් අප අතර ආකෂ්මිකව, හුදකලාව පහළවන්නේ ද නැත. මේ අප විසින්ම කැටයම් දමා නිපදවා ගත් සුරුවම්ය. අප ජීවත් වන්නේ අප විසින්ම නිර්මාණය කරගත් මෙවැනි නිමැවුම් පිරිවරාගෙනය. කනගාටුවෙන් හෝ අප පිළිගත යුතු යථාර්ථය එයයි. මේ කතාව දුකට කියන කතාවක්‌ බව මුලින්ම කියා සිටියේ ඒ නිසාය.

              (උපුටා ගන්නා ලද්දකි)
                             #සචී#

💫යට ලීයෙන් නාරි ලතා මල් පූදින්නෙ

" සිරි යහනේ ලණු ඉහිරී සුසුම් හෙළන රෑ..මකුළු දැලෙන් සිරි සිරියේ වියන් බංඳින රෑ..
යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ..යට ලීයෙන් නාරි ලතා මල් පූදින්නේ..

සඳෙන් සඳට මුවා වෙලා..කල දවසත් ගෙවී ගිහින්..නෙතට නුහුරු කඳුලු බිංදු පැදුරට මුහු වෙලා හොරෙන්...

යහන තලා සැප විඳිනා පල දී නැතුවා  පෙර පින්..
මාළ වළලු නොතිත් අයට අප අමතක වෙලා ගිහින්.."

          තනිකඩ මිනිසෙකුගේ හැඟුම් උත්පාදනය කරන අයුරින් එඩ්වඩ් ජයකොඩි මහතා විසින් ගායනා කරන ලූෂන් බුලත්සිංහලයන් විසින් රචිත මෙය රචනා කරන ලදී.  නාරිලතා පුෂ්පය ස්ත්‍රියකට සමාන කරන අතර තනිකඩ පුද්ගලයකුගේ කිසිදු පිළිවෙලක් නැති ජීවිතය පිළිබඳව මනාව විවරණය කරයි.මෙය සමාජයේ විසංවාදයට ලක් වූ අතර ඇතමුන් මෙය කුණු හරපයක් ලෙස අර්ථ දක්වයි. එයට හේතුව " යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින්නේ.." යන යෙදුමයි. එයට හේතුව නාරිලතා මල් පූදින්නේ හිමාලයේය.එය ස්ත්‍රියකගේ නිරුවත් දේහයට සමානය.ඒ මල දකින විට තාපසයකුගේ පවා සිල් බිඳෙන බව නවගමුවේ දේවාලයකින් සාක්ෂි හමුවේ.
         ස්ත්‍රිය අත පත නොගෑ වූ බිත්ති වල මකුළු දැල් බැඳී ඇති අතර එහි පාලුවෙන් සිටින තනිකඩයකුට මකුළුදැල් සෙලවෙන සද්දේ පවා ඔහුගේ කනට ඇසෙන බව පවසයි.මෙවන් වෙලාවක යට ලීයෙන් නාරිලතා මල් පූදින බව රචකයා පවසයි.එලෙසම කසාදයක රස විඳින්නෙකුට මෙය ප්‍රශ්නයක් වන  අතර තනිකඩයකුට මෙය පිළිතුරකි.මෙහිදී මල් පූදීනවා යනු සපත්තු මලවත් ඇපල් මලවත් නොව, " නාරිලතා පුෂ්පයයි" තනිකඩයාගේ කල වයසත් දිනෙන් දින ගෙවී යනවත් සමඟ කඳුලු බිංදු හොරෙන්ම පැදුරට එකතු වෙන බව පැහැදිලිව පෙන්නුම් කරයි..එලෙසම යහනේ සිට ස්තියකගේ පහස විඳීමට ඔහුට පින් මදි වෙත්ම අනෙකුත් අයට ඒ පෙර පින ලැබී ඇති ආකාරය " මාළ වළලු නොතිත් අයට" යන නාමෙන් මනාව ප්‍රකට කිරීමට කවියා සමත්ව ඇත..

            සමාප්තයී..!!

💛හෙළ අඹරේ කවිඳාණෝ ආනන්ද රාජකරුණා 💛

***රෝස මලේ නටුවෙ කටූ වන බමරෝ ඔහොම හිටූ..නටුව නොවේ මල සිඹිමී - මම ළමයෝ පැණි උරමී’ ***

යනුවෙන් ළමයකුත්, වන බමරකුත් අතර සංවාදයක් ආකාරයෙන් ලියා ඇති කුඩා කවිය අදත් අපේ දරුවන් අතරත් වැඩිහිටියන් අතරත් එකසේ ජනපි‍්‍රය ළමා කවකි. ළමයින්ට කවි ලිවීම අරභයා ආනන්ද රාජකරුණා (1885-1957) කවියා දැක්වූ දක්ෂතාව මැන ගැනීමට එම කව ම ප‍්‍රමාණවත්ය. ළමයින් සඳහා විවිධ මට්ටමේ කව් රැසක් ආනන්ද රාජකරුණා විසින් අපේ ළමා පරපුරට දායාද කර තිබේ. 

කි‍්‍ර.ව. 1885 ජනවාරි 7 වැනිදා ගාල්ලේ මහදම්පාගම රාල්ලාගේ වත්තේ දී උපන් ඔහුගේ උපත් නාමය ‘ඇල්ෆ්‍රෙඞ්’ වුවද ඔහු පසු කලෙක ඒ වෙනුවට ‘ආනන්ද’ නාමය යොදා ගත්තේය. ගම්මුලාදෑනි මෙන්ම ගමේ වෙද මහතා ද වූ විජය වර්ණකුල චාර්ල්ස් තාබ්‍රෙව් රාජකරුණා ඔහුගේ පියාය. මව හෙලේනා ද ලිවේරා කරුණාරත්න වූවාය. ඔහු පස් හැවිරිදි කල මුලින්ම සිංහල උගන්වන ලද්දේ මවගේ සොහොයුරා වූ ජෝශප් ද ලිවේරා කරුණාරත්න විසිනි.

අකුරල සිංහල පාසලෙන් මූලික අධ්‍යාපනය ලැබූ ඔහු මාදම්පේ මිෂනාරි පාසලින් ඉංගී‍්‍රසි අධ්‍යාපනය ලැබීය. ඉන්පසු පූජ්‍ය මාදම්පේ ධම්මතිලක හිමියන් වෙතින් සිංහල බස වැඩිදුර උගත්තේය. සිරි සුමන වංශාලංකාර පේමරතන හිමියන්ගෙන් පාලි හා සංස්කෘත භාෂාවන් ද උගත්තේය. තරුණ කාලයේ දී ම ඔහු පැරණි කවි පොත් සියල්ලම කට පාඩමෙන් දත්තේය. පියාගේත් මාමාගේත් සිංහල පොත් පරිහරණය කළේය. 

මුලින් ගුරු වෘත්තියෙන් ජීවිතය ඇරඹූ ඔහු පසුව පත‍්‍රකලාවේදියකු වශයෙන් කටයුතු කළේය. ළමයින් වෙනුවෙන් ඔහු කළ නිර්මාණ රැසකි. ඒ අතරින් පසුව ආ කවීන් බොහොමයකට ම ඔවුන්ගේ නිර්මාණ කරන්නට ආභාසය සපයා ඇති බව එම නිර්මාණ විමසා බැලීමේදී පෙනේ. සොබා දහම දෙස ළමා නෙතකින් බලන්නට බොහෝ කවීන් පෙලඹවූ මේ කවි සිඟිත්ත ඊට හොඳ නිදසුනකි. 

මල

ගසෙක වැලෙක
හැටියට මය
මලක නටුව
අපූරුවක්

නටු අග දිග 
ඇදී තිබෙන
පෙති වටය ද
අපූරුවක්

මැද කෙමියයි
රේණු ගොඩයි
සිනිඳු ගතිය
අපූරුවක්

මී මැස්සකු
මල නොතළා
රොන් ගෙන යන
අපූරුවක්

සරල සුමට වදන් යොදා ගෙන මෙම කව් ඔහු විසින් එකල පහළ බාලාංශය (වර්තමානයේ පළමු වන ශ්‍රේණිය) සඳහා ලියන ලද ‘ළදරු කව් මී’ පෙළ පොතට ඇතුළත් කළ එකකි. කුඩා ළමයකුගේ සිතෙහි පරිසරයට ආදරයක් ඇති කරන, පරිසරය තුළ සිදුවන කි‍්‍රයාකාරම් ඔස්සේ රස වින්දනයක් ඇති කිරීමට මේ පුංචි කව් පෙළෙන් කවියා සමත් වී ආකාරය අප තුළ ද ‘අපූරුවක්’ ඇති කරයි. 

ඒ හැරෙන්නට අදත් ළමයින් හොඳින් දන්නා ‘ටිකිරි ටිකිරි ලියා’, ‘අම්බලමේ පිනා පිනා’ වැනි කිසිදාක නොමියෙන සුප‍්‍රකට ළමා කවි ද ඔහුගේ නිර්මාණයන්ය. ඒවායේ නිර්මාණකරුගේ නම පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට නොයතත්, ඔහුගේ මේ අපූරු කවි නම් අප අතින් පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට ගෙන යන බව නම් කිව යුතුය.

කවිය ළමයින්ට කැප කළ කවීන් අතර පුරෝගාමියකු වූ ඔහු 1934 දී පබැදු ‘ජාතික දරු නැළවිල්ල’ නම් කෘතියට කවි 50ක් ඇතුළත් විය. ළමයා තුළ දේශානුරාගය ඇති කිරීමේ වැදගත්කම අවධාරණය කළ ඔහු තොටිල්ලේ සිට එම කාරිය කිරීම සඳහා මෙම ‘ජාතික දරු නැළැවිල්ල’ බිහි කළේ එවැන්නක් නොමැති වකවානුවක් තුළය. මෙය නොමිලයේ බෙදා දුන්නේ කාහටත් ඉන් ඵල ලැබිය හැකි වන පරිදිය. එහි එන එක් කවියක් මෙසේය: 

    ජාතික ගති පණ  පොවන්ට
    නව ජීවන රස      කවන්ට
    සිංහල නම      බබළවන්ට
    සිය රට දැය      පුබුදුවන්ට

දරුවන් වෙනුවෙන් මෙවැනි දේශානුරාගී කව් ලියන්නට, ජාතිකත්වය පිළිබඳව දරුවන් තුළ ඇති කරන්නට, ආනන්ද රාජකරුණා අනුව යමින් සිය නිර්මාණ බිහි කළ කවීන් අතර ටිබෙට් ජාතික ඇස්. මහින්ද හිමියන්ට හිමි වන්නේ ප‍්‍රමුඛස්ථානයකි. ළමා සිත් තුළ දේශානුරාගය වඩවන්නට උන්වහන්සේ නිර්මාණය කළ එම කව් පෙළ හඳුන්වා ඇත්තේ ”දරු නැලවිල්ල හෙවත් ජාතික තොටිල්ල” යනුවෙනි. එහි එන කවි දෙකකි, මේ සමග පළ වෙන්නේ. 

දොයි දොයි දොයි දොයිය බබෝ
බයි බයි බයි බයිය බයෝ

මුනි සිරිපා       සිඹිමින්නේ
සමනොළ ගිරි පෙදෙසින්නේ
මඳ සුළඟයි මේ      එන්නේ
මගේ පුතා        නිදියන්නේ

නිදහස මහ මුහුදක්       වේ
එහි උල්පත පුත නුඹ     වේ
ඒ බව සිහි කොට මෙලොවේ
යුතුකම ඉටු කළ      යුතුවේ

ඇස්. මහින්ද හිමියන්ගේ ඒ කව් පෙළ ජාතික හැඟීමෙන් යුතු පරම්පරාවක් බිහි කිරීමට ආනන්ද රාජකරුණා සූරීන් කළ මෙහෙයට එක් උදාරණයක් පමණය.  

අවසානයේ දී එතුමා 1955 ජනවාරි 5 වැනිදා ආනන්ද ධම්ම නමින් පැවිදි බිමට ඇතුළත් විය. 1957 අගෝස්තු 27 වැනිදා මෙලොවින් සමුගත්තේය. එතුමා සිහි කිරීමට 1971 ඔක්තෝබර් 29 වැනිදා තැපැල් මුද්දරයක් ද නිකුත් කරනු  ලැබේ..( උපුටා ගන්නා ලද්දකි)

මේකත් ලස්සනම තැනක්..😍😍😍

මුහුන පුරා රැවුල් වැවුනු..
රකුසන් කියා හංවඩු ගැහුනු..
උනුන් උනුන්ටම ප්‍රේම කරපු..
මේකත් එක තැනක්..
ලස්සනම හිත් එකට එක්වුනු..

ජිවිතේ ලස්සනම යෞවනය..
දැක්කද ගෙවෙනවා අපූරුවට..
සහෝදර පෙම් කතා අස්සෙන්..
යාලුකම් වැජඹුනා යහමට..

හීනියට වැස්සකට සමවුනු..
සරසවිය මගෙ මතක ගොන්නට..
කැලනි අම්මේ දන්නවද නුබ..
කිරි නොදුන්නත් මවකි නුබ මට...

💖 පැතුම💖

සේයාවක හසකැන්න
මග රැඳෙනුද විගස
ස්වප්න ජාලයේ ගැඹුර
නේත්‍ර මාත්‍රයේ හැඩසුර

               #_සචී_#

💜සෙනෙහසක අරුත💜

දාහය රුහිරු වගුරා ලෙය කිරට ගෙන

ඇති නැති කම් හංගා සුර ලොව මවන

හැම සසරේ බුදු වන්නට පෙම් පුරන

අම්මා නුඹයි මා යහමගටම යවන

රස අහරද පල වැලයද බඩ පිරෙන

එකුස නොකා මගෙ කුසයේ නිති රඳන

රන් මාලා හැඩ ගවුමින් හැම සරන

ප්‍රජාපතිය නුඹ මාගේ ලොව සදන

ගුණ නුවණද යහ මගයද කියා දුන

අවවාදෙද අනුසාසෙද නොමඳ දෙන

එල ඇති රුකක් මෙන් මා වට කොට හිඳින

රැජින නුඹයි මගෙ මාළිගෙ ඔප දමන..

            #_සචී_#